Time flies when you're having fun

Het is zaterdagochtend 21 mei.
Het is een trage ochtend. Je weet wel, zo eentje waar je met een glimlach naar terugkijkt op maandag of reikhalzend naar uitkijkt ergens halverwege die alweer drukke werkweek. 

Rustig wakker worden met een tas koffie voor mijn neus en een katje dat langs mijn benen passeert, dat is mijn idee van een zalige zaterdagochtend. 

Het is nog vroeg, ik ben rustig wakker aan het worden met een tas koffie voor mijn neus, de eerste lading was hangt al uit, de volgende lading zit in de machine te draaien, mijn ontbijt staat klaar (bosvruchtjes met Griekse yoghurt deze keer - njammie) en er loopt af en toe een katje rond dat om de nodige aandacht vraagt, en krijgt uiteraard.

Picture perfect for me :-)

Wij proberen bewust af en toe een dag of weekend in te plannen voor onszelf.

Er staat dit weekend niets gepland. 
Geen "must do's" of afspraken, geen gasten bij ['eet] ball (Pieter zijn concept), geen shoots of gesprekken, er is dit weekend niéts dat moét gedaan worden.  

Het is dan ook één van de bewust geblokkeerde dagen/weekendjes voor onszelf. Dat doen we wel vaker en dan genieten we nóg meer van de gewone dagdagelijkse dingen en van elkaar.  Een kleine boodschap doen, wat klusjes hier en daar, even gewoon zitten en genieten, ...
Ik kan het iedereen aanraden, zo af en toe onthaasten en tijd nemen voor jezelf en voor de dingen die écht belangrijk zijn.  Ook je lijf en hoofd zijn je dankbaar en erna knal je nog 10x harder na zo'n dag/weekend.

Op zulke dagen is er eindelijk ook tijd om nog eens een blogpost te schrijven.  Want er is wel wat gebeurd de laatste weken, maanden, dingen die ik graag met jullie wil delen.

Ik kreeg enkele heel leuke en zeer diverse aanvragen op mijn oproep naar projectjes

In mijn vorige blogpost kon je lezen dat ik een oproep deed voor projectjes om ervaring op te doen en dat er zelfs al enkele leuke opdrachten uit voortkwamen. Enkele opdrachten zijn ondertussen al achter de rug (zie foto's) en er staan er nog enkele op de planning voor de komende weken, maanden.

Ik kreeg o.a. de kans om mee te volgen tijdens de communieshoot van Marie, ik mocht foto's nemen tijdens de degustatiedagen van "Wijnen Sam Verheecke", had een product- en businesshoot bij Layla van "Plek 62" en mocht sfeerbeelden nemen op het feest van zusjes Marie (zij deed haar communie) en Margaux (zij werd die dag gedoopt).

Check mijn portfolio om meer te zien van de leuke projectjes die ik reeds mocht fotograferen.

Ik nam telkens massa's foto's (veel te veel trouwens) en leerde mezelf al heel wat bij.  De lichtomstandigheden waren vaak uitdagend (donker tegenover licht, zon tegenover schaduw), waardoor de instellingen van het toestel telkens goed moesten staan,  Ideaal dus om het toestel nóg beter te leren kennen. 

Ik voel dat ik er helemaal in opga, en dat is een goed teken!  

En ook de nabewerking gaat ondertussen al iets vlotter. Want naast het foto's nemen "an sich", kruipen er ook heel wat uurtjes in het bekijken van de foto's, ze goed zetten en ze nabewerken.  
Ik merk dat ik ook daar mezelf volledig in verlies, dat ik er helemaal in opga en dat alles en iedereen daarvoor moet wijken (zelfs mijn moestuintje), waardoor ik nog meer bevestiging krijg van mezelf dat ik een juiste keuze aan het maken ben.

Daarnaast bezocht ik ook een fotobeurs en ging ik de afgelopen weken ook naar enkele zadenbeurzen en plantjesdagen. 
Want ondertussen zitten we ook in de drukste periode van het jaar in de moestuin.

De tuin is ondertussen ook ontploft.

Sinds eind februari/begin maart kwam de tuin stilaan maar zeker terug tot leven. 
En dat betekent dat er ook daar heel wat te gebeuren stond: 

• er werden zaadjes (voor)gezaaid, 
• plantjes kregen verse grond en voeding, 
• pootgoed werd gepoot, 
• kleine zaailingen werden verspeend en verpot, 
• er werd nog bijgezaaid, 
• kleine plantjes werden in volle grond gezet,
• er werd zowaar al sla, bloemkool en lenteui geoogst, 
• de serre kreeg een flinke poetsbeurt aan binnen- én buitenkant, 
• de 3 compostbakken werden gekeerd, 
• de moestuinbedjes omgewoeld, onkruidvrij gemaakt en klaargemaakt voor een nieuw moestuinseizoen.

Je merkt, het voorjaar -en bij uitstek (wat een woordkeuze) de periode rond half mei- is het steeds alle hens aan dek hier. Want dan passeren de ijsheiligen en dat wil zeggen dat er nog weinig kans is op nachtvorst.
Vorige week werden dan ook de vorstgevoelige plantjes buiten uitgeplant (tomaten, courgette, pompoen, butternut, ...), en ook dit weekend plan ik zeker enkele uurtjes moestuinplezier in.
Het weer zat de laatste tijd alleszins mee; het was ideaal om na een dag op het werk de avond door te brengen in de tuin, al dan niet met mijn handen in de aarde of met mijn benen in de lucht, genietend van de laatste zonnestraaltjes.

De nodige afwisseling en creativiteit vinden in je andere passie, hoe fijn is dat!

Uiteindelijk merk ik nu dat mijn tuintje een ideale afwisseling is voor het fotografiegebeuren, en vice versa! 
Het sociale gegeven van foto's nemen, diverse indrukken vastleggen, alert zijn voor tal van gebeurtenissen en het toch wel precieze en intensieve pc-werk erna,
tegenover het wroeten in de aarde en bezig zijn in de stilte van de natuur, het stralende zonnetje enkel met mijn plantjes en niets anders aan mijn hoofd.
Ook die puzzel is precies perfect samengevallen.

En ondertussen gingen de weken open en toe, blijf ik de online lessen volgen van mijn cursus en ging ook mijn zoektocht naar een toestel verder. 
Ook mijn sociale leven na die helse Covid-periode trekt terug op gang, ik spreek af met vriendinnen, plan uitjes en feestjes in en help Pieter als er gasten zijn.

Druk? Goh, misschien wel, maar op de één of andere manier haal ik tonnen energie uit alles wat ik momenteel doe. 
En, niet onbelangrijk: ik let ook wel op dat ik steeds voldoende nachtrust neem en alles goed blijf doseren.  Wat vandaag niet meer kan gebeuren, dat moet dan maar wachten tot morgen!

En tot slot werden er ook grote knopen doorgehakt en concrete stappen gezet in mijn fotografieverhaal.
Ik tracht hier nog dit weekend een andere blogpost over te schrijven, maar nu duik ik eerst verder het weekend in.

Want zoals eerder gezegd: dit weekend is het van "niks moet, niksen mag!".  
En laat het nu dat laatste zijn wat ik eerst ga doen, languit in het zonnetje 🌞

Liefs,
Anouck